پنجمین جشنواره <<کهن آواهای تنبور و موسیقی کُردی>> تمدید شد
کرمانشاه -ایرنا- دبیرخانه پنجمین جشنواره <<کهن آواهای تنبور و موسیقی کردی>> با توجه به درخواست مکرر هنرمندان و همچنین همه گیری کرونا، مهلت ارسال آثار به این جشنواره را تا ۲۵ تیر ماه ۱۴۰۰ تمدید کرد.
به گزارش خبرنگار ایرنا، بر اساس اطلاعیه اعلامی از سوی دبیرخانه پنجمین جشنواره کهن آواهای تنبور، هنرمندان علاقه مند به شرکت در این جشنواره حداکثر تا ۲۵ تیرماه سال جاری نمونه ی اجرای خود را (تصویری) با کیفیت صوتی مناسب بر روی لوح فشرده به همراه یک برگ کپی کارت ملی، فرم تکمیل شده درخواست شرکت در جشنواره به نشانی استان کرمانشاه، شهرستان دالاهو، اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی با کد پستی ۶۷۶۶۱۱۴۴۴۱ ارسال و برای کسب اطلاعات بیشتر با شماره تلفن ۴۳۷۲۳۵۵۸-۰۸۳ تماس بگیرند.
پنجمین دوره از این جشنواره با هدف حفظ و اشاعه موسیقی مقامی تنبور و دیگر آواهای کُردی، شناسایی استعدادهای جوان؛ تشویق و هدایت آنها به سوی فرهنگ و هنر بومی و مقابله با فرهنگ های بیگانه، قدردانی از اساتید و خدمتگزاران به فرهنگ و هنر کشور، تشویق و ترغیب خانواده ها در راستای توجه هر چه بیشتر به مسائل فرهنگی و هنری و ایجاد روحیه و نشاط اجتماعی در جامعه، برگزار و سوم مرداد ۱۴۰۰ اسامی برگزیدگان اعلام و هفتم مرداد هم جوایز آنها اهدا می شود.
پنجمین جشنواره کهن آواهای تنبور و موسیقی کردی در ۲ بخش مقامات تنبور و آواهای کردی برگزار می شود که بخش اول شامل مقام نوازی، مقام خوانی و بداهه نوازی و بخش دوم شامل سیاه چمانه، هوره و ترانه های کردی کرمانشاهی است.
لازم به ذکر است انتخاب مقامات پیچیده و سخت تر در تمام رده های سنی در هر دو بخش از امتیاز بیشتری برخوردار است.
تنبور، سازی با ۶ هزار سال قدمت
تنبور یکی از قدیمی ترین سازهای ایران است که جنبهٔ عرفانی و مقامی دارد. این ساز از ۱۳ الی ۱۴ پرده تشکیل و ۲ الی سه سیم دارد؛ جنس کاسه و صفحهٔ آن از چوب توت و دسته اش از چوب گردو است. تنبور در مناطق یارسان نشین دارای تقدسی خاص است چنانچه نوازندگان قبل از شروع و در خاتمه دستانش را می بوسند.
اوج شکوه و عظمت تنبور در قرن پنجم هجری یعنی حضور در سپاه معروف و متشکل از نهصده شاه خوشین بوده و از آن زمان تاکنون در جای جای ایران، تنبور را ساز شاه خوشینی نیز نامیده اند؛ از یافته های باستان شناسان می توان ادعا کرد که این ساز قدمتی شش هزار ساله دارد و از اسناد مهم تاریخی مجسمه ای است در حوالی مقبره دانیال نبی (ع) واقع در شوش. شاید نتوان دقیقاً زمان اختراع این ساز را معین نمود، اما می توان گفت ساخت تنبور از قرن ها پیش از ظهور اسلام رواج داشته است.
شاید بخواهید بخوانید:تعمیر ساز تهران
تنبور کهن ترین ساز زهی زخمه ای است، به این معنا که اولین سازی می باشد که دسته ای بلند به همراه کاسه و وتر داشته است؛ در کارنامه اردشیر بابکان یکی از متون های پهلوی آمده که روزی اردشیر در ستورگاه نشسته بود و تنبور می زد و می سرود. در روایت های افسانه ای آمده که رستم در خوان چهارم تنبور می نواخته و مقام ته رز را به وی و مقام باریه را به باربد موسیقیدان دربار ساسانیان نسبت می دهند.
فارابی که در موسیقی الکبیر به طور گسترده در مورد تنبور و انواع آن و فواصل و کوک های آن توضیحات مفصل داده اند. ابن سینا، عبدالقادر مراغی و صفی الدین ارموی نیز از این جمله اند. در آثار شاعران بزرگ فارسی زبان از جمله شیخ جنید بغدادی، فردوسی، مولوی، منوچهری دامغانی، نظامی گنجوی، ، حافظ، وحید قزوینی، بیدل دهلوی و وفا کرمانشاهی به کرات از تنبور سخن به میان آمده است.
شهرستان دالاهوبا حدود ۴۰هزار نفر جمعیت در ۱۰۰ کیلومتری غرب کرمانشاه واقع شده است.
نقش رسانه ملی در شناخت موسیقی و پیامدهای فرهنگی آن
انتقادات صریح یک تهیه‌کننده موسیقی از دولت «تدبیر»/ کمرمان شکست!
نوشته‌های ویرجینیا وولف آیینه تمام‌نمای موسیقی معاصر
استفاده از ادوات موسیقی در بهشت زهرا(س) از گذشته ممنوع بوده است
تولیدات اختصاصی مرکز موسیقی صداوسیما برای انتخابات
تنبور ,جشنواره ,های ,پنجمین ,ساز ,آواهای ,تنبور و ,پنجمین جشنواره ,این جشنواره ,این ساز ,فرهنگ و ,دبیرخانه پنجمین جشنواره